Βραδιά αφήγησης από τον σύλλογο «Οι φίλοι της λιμνοθάλασσας», στο Ξενοκράτειο Αρχαιολογικό Μουσείο

Στις 10 Σεπτεμβρίου το βράδυ στον αύλειο χώρο του Ξενοκρατείου Αρχαιολογικού Μουσείου έγινε, όπως είχε προγραμματιστεί, η βραδιά αφήγησης αλατισμένων παραμυθιών, από τον σύλλογο «Οι φίλοι της λιμνοθάλασσας», με αφορμή την έκδοση του παραμυθιού της Φωτεινής Μυλωνά-Ραΐδη «Αφρολουλουδένια, του Ήλιου η αγαπημένη!», εκδόσεις Αναγνώστης.

 Με νωπές κι αγιάτρευτες ακόμα τις πληγές στις ψυχές μας από τις καταστροφικές πλημμύρες στον Θεσσαλικό κάμπο, αφεθήκαμε, για όσο χρόνο διήρκεσε η παράσταση, στη λυτρωτική επίδραση του προφορικού λόγου και στις θωπείες της μουσικής. Η Αγνή Στρουμπούλη κι ο Σταύρος Παργινός πέτυχαν, με την  τέχνη του ο καθένας,  να μας ταξιδέψουν σε τόπους και χρόνους μαγικούς, με σκαρί το όνειρο, τη θέληση κουπιά και την αγάπη οδηγό, για να βρούμε τη δύναμη, όλοι μαζί, να κάνουμε τον κόσμο μας ανθρώπινο.

Παραθέτω το λόγο της συγγραφέα, Φωτεινής Μυλωνά-Ραΐδη, εξ αιτίας του έργου τής οποίας κι η βραδιά.

Αγαπημένες μου…. Αγαπημένοι μου…

Υπάρχουν φορές στη ζωή μας που νιώθουμε  την ανάγκη να συμβρεθούμε, 

όπως καληώρα τούτη τη βραδιά, σε τούτο τον εμβληματικό χώρο, 

αφήνοντας τις ψυχές μας να συνθέσουν νοερά,

 με της παράδοσης τα υλικά, και του προφορικού λόγου  τη χάρη,  

το σύμπαν του δικού μας κόσμου. 

Καθότι ο λόγος πρώτιστη είναι μορφή πράξης. Αρχή δημιουργίας. «Και είπεν ο Θεός.» «Αυτός είπε και εγεννήθησαν!»

Η ομορφιά της όλη στην απλότητα κι η αλήθεια της διαβατήριο στους αιώνες. 

Αδιάψευστος μάρτυρας η διαρκής της παρουσία στον τρόπο που εκφράζουμε τα συναισθήματά μας.

Στον κύκλο του χορού δίνουμε ο ένας το χέρι μας στον άλλο, αγγίζοντας τον σφυγμό της καρδιάς του..

Τον πόνο της απώλειας τον κάνουμε μοιρολόι για να τον λαγιάσουμε.

Στη χάρη του άγιου ή της αγίας οργανώνουμε πανηγύρια 

και γιορτάζουμε τις χαρές του γάμου και της βάφτισης, συνοδεύοντας το κλαρίνο, τον ζουρνά και το νταούλι με τραγούδια.

Κοιμίζουμε τα παιδιά μας με νανουρίσματα και τα παίζουμε με ταχταρίσματα.  

Κοινωνούμε τη σοφία του λαού μας μέσα απ’ τη μυσταγωγία του παραμυθιού. 

Ζείδωρο ποτάμι η παράδοση, ρέει και ρέει και ρέει… Αστείρευτες οι πηγές της. Νότες που κελαρύζουν και φθόγγοι που κουβαλάνε νοήματα. Ταξιδεύουν στους αιώνες  γεμάτες φρεσκάδα και δύναμη,  όπως τα δυο μας ποτάμια ο Αχελώος κι ο Εύηνος, αναζητώντας πρόθυμες  ψυχές η παράδοση, την απλωσιά της θάλασσας  τα ποτάμια για να εναποθέσουν τα δώρα τους.

Γιατί και τα βύθια θέλουν μεράδι από το φως, 

Όπως κι οι μέρες μας

 Τα θαλασσινά πουλιά τροφή 

όπως κι οι ψυχές μας

Και τα όνειρα 

ήρεμα και ζεστά νερά.

για να εκκολαφθούν

 όπως τα αυγά των ψαριών! 

Σε λίγο εδώ στην αυλή του Μουσείου μας οι νότες  από τις χορδές του βιολοντσέλου του Σταύρου Παργινού θα ανοίξουν δρόμο στη σιωπή,

 για να πορευτούν τα άγια της λαϊκής μας ψυχής

 από την Μεγάλη Ιέρεια των παραμυθιών, την Αγνή Στρουμπούλη.

Τα παραμύθια της αλατισμένα! Από αλάτι εμείς εδώ άλλο καλό! 

Η Αλατούλα μου έχει αφήσει,ήδη,  

του πατέρα της του Ήλιου τα χρυσά παλάτια

κι απολαμβάνει την αγκαλιά της μάνα της, τής Αφρολουλουδένιας,

 και της γιαγιάς της, τής Λιμνοθάλασσας, τα χάδια. 

Τρελή από χαρά,

πάνω στα κάτασπρα από το αλάτι τηγάνια των αλυκών, 

χορεύει και τραγουδάει:

«Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό, τραλαρί τριλαρό,

Βρήκα τη μάνα μου και να μαι στον χορό

Μ’ άσπρα σοσονάκια, μ’ άσπρα γοβάκια

Άσπρο φουστάνι γιορτινό

Κι ένα χρυσό μαγνάδι στον λαιμό»

Την εκδήλωση παρακολούθησαν πολλοί άνθρωποι της πόλης μας και πολλά παιδιά, οι οποίοι έφυγαν με τις καλύτερες των εντυπώσεων.

Η εκδήλωση αυτή ήταν το προοίμιο μιας σειράς άλλων εκδηλώσεων που θα ακολουθήσουν και θα αναφέρονται στο βιβλίο της Φωτεινής Μυλωνά-Ραΐδη «Αφρολουλουδένια, του Ήλιου η αγαπημένη!», πάντα με την αγάπη και φροντίδα του συλλόγου «Οι φίλοι της λιμνοθάλασσας» .

Το άρθρο Βραδιά αφήγησης από τον σύλλογο «Οι φίλοι της λιμνοθάλασσας», στο Ξενοκράτειο Αρχαιολογικό Μουσείο εμφανίστηκε πρώτα στο agrinio24.gr.