Αγρίνιο, 8 η ώρα το πρωί, λίγο πριν εκπνεύσει ο χρόνος. Η θερμοκρασία είναι κολλημένη στους μηδέν βαθμούς απ’ τα ξημερώματα, ενώ οι πλατείες και οι δρόμοι ακόμη άδειοι.

Στο τέλος της οδού Παπαστράτου, του πιο διάσημου και πολυσύχναστου δρόμου της πόλης, ο οποίος παίρνει το όνομά του από την οικογένεια βιομηχάνων που ευεργετεί το Αγρίνιο τον 20ό αιώνα, αρχίζει να μαζεύεται κόσμος. Είναι το αρτοποιείο του Παππά, γνωστό για την περίφημη και ίσως πιο ιδιαίτερη τυρόπιτα ταψιού που μπορεί να δοκιμάσει κανείς στη δυτική Ελλάδα.

Λίγο πιο κάτω, στην πλατεία Χατζοπούλου, βρίσκεται το Σερραϊκόν, το μοναδικό παραδοσιακό μπουγατσοπωλείο της πόλης. Εκεί συναντώ τον κ. Κιοπεκτζή, ο οποίος έρχεται στο Αγρίνιο πριν από 36 χρόνια μαζί με τη γυναίκα του και τον νεογέννητο γιο του.

Γνώστης της τέχνης της μπουγάτσας απ’ Θεσσαλονίκη, φτάνει στην κεντρική Ελλάδα για να ανοίξει το «Σερραϊκόν», έναν φόρο τιμής στην πόλη που ανακαλύπτει τη διάσημη ζύμη.

Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά, το μαγαζί έχει γίνει στέκι για τους ντόπιους. Μας σερβίρει ο γιος του, ο οποίος έρχεται στους δικούς του για διακοπές. Μπορεί να έχει γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη, αλλά δηλώνει Αγρινιώτης. Με κερνά μπουγάτσα. Σαφώς με κρέμα. Η μπουγάτσα στο Αγρίνιο είναι μόνο με κρέμα.

Η ώρα έχει πάει σχεδόν 10 και θα νόμιζε κανείς πως η τυρόπιτα και η μπουγάτσα είναι το πρωινό που θα έτρωγε κάθε ντόπιος. Αμ δε! Δίπλα στους φούρνους και τα μαγαζιά έχουν βγει ήδη οι πρώτες σούβλες, γεμάτες με κρέατα, ψημένα, έτοιμα για κατανάλωση. Ναι, στις 10 το πρωί.

Στου Κοντογιάννη το οβελιστήριο και του Μαντζάνα την ψησταριά, ήδη έχουν καθίσει οι πρώτοι πελάτες για να φάνε κρέας. Αρνιά, κατσίκια, κοτόπουλα ακόμη και κοκορέτσια για τους πιο μερακλήδες.

Στον δεύτερο οι σερβιτόροι έχουν αρχίσει ήδη να τους εξυπηρετήσουν. Δίπλα μου βλέπω να περνά ένα πιάτο πάνω στο οποίο είναι τοποθετημένο ένα ψητό κεφάλι αρνιού ή κατσικιού. Δεν ρωτάω για περισσότερες λεπτομέρειες.

Το Σερραϊκόν είναι το μοναδικό παραδοσιακό μπουγατσοπωλείο της πόλης. Φωτο: Άκης Κατσούδας/LIFO
Σχεδόν σ’ όλα τα φαγάδικα της πόλης υπάρχει κάτι σχετικό με τον Παναιτωλικό, από ημερολόγια μέχρι ρολόγια και αφίσες. Φωτο: Άκης Κατσούδας/LIFO
Είναι δέκα το πρωί και ήδη έχουν καθίσει οι πρώτοι πελάτες για να φάνε κρέας. Συνήθως φτάνουν πρωί πρωί στην πόλη για να προλάβουν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους και περίπου στις 12 να είναι έτοιμοι να επιστρέψουν πίσω στο χωριό. Φωτο: Άκης Κατσούδας/LIFO
Το καφεκοπτείο του κ. Γαλαζούλα σφύζει από κόσμο. Όταν μπαίνεις μέσα, τα μάτια σου πέφτουν πάνω στο γλυκό νεράντζι και τις παραδοσιακές καραμέλες. Φωτο: Άκης Κατσούδας/LIFO
Νιώθεις ότι ζεις σε μια άλλη δεκαετία, όταν περνάς έξω από το μαγαζί του κ. Αποστόλου, ενός από τους τελευταίους παραδοσιακούς ράφτες της πόλης. Φωτο: Άκης Κατσούδας/LIFO
Το αρτοποιείο του Παππά, γνωστο για την περίφημη και ίσως πιο ιδιαίτερη τυρόπιτα ταψιού που μπορεί να δοκιμάσει κανείς στη δυτική Ελλάδα. Φωτο: Άκης Κατσούδας/LIFO
 Αρνιά, κατσίκια, κοτόπουλα ακόμη και κοκορέτσια για τους πιο μερακλήδες. Φωτο: Άκης Κατσούδας/LIFO
Αρνιά, κατσίκια, κοτόπουλα ακόμη και κοκορέτσια για τους πιο μερακλήδες. Φωτο: Άκης Κατσούδας/LIFO
Δίπλα στους φούρνους και τα μαγαζιά έχουν βγει ήδη οι πρώτες σούβλες, γεμάτες με κρέατα, ψημένα, έτοιμα για κατανάλωση. Ναι, στις 10 το πρωί. Φωτο: Άκης Κατσούδας/LIFO
Διασκέδαση στο New York… Φωτο: Άκης Κατσούδας/LIFO

Άκης Κατσούδας – lifo.gr

Το άρθρο Στο Αγρίνιο μπορείς να φας κοκορέτσι στις 10 το πρωί – Οδοιπορικό στην πόλη που δεν σταματάει να τρώει ποτέ (φωτο) εμφανίστηκε πρώτα στο agrinio24.gr.


agrinio24.gr