Αστυνομικοί υπό το καθεστώς ανωνυμίας, καθώς φοβούνται, αποκαλύπτουν στην Τζίνα Αρβανίτη.
«Από το 2003 υπάρχει ο νόμος που αναφέρει ότι όλοι οι αστυνομικοί αφ’ ότου τελειώσουν τη σχολή, ανά πέντε χρόνια πρέπει να περνούν τα ψυχομετρικά τεστ. Πρέπει δηλαδή, να ελέγχεται εάν είναι ικανοί να φέρουν οπλισμό. Αυτό δεν ισχύει για τους περισσότερους. Στην Αθήνα μπορεί να περνούν κάποιοι, αλλά στην επαρχία δεν έχει περάσει κανένας. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχουν περιφερειακές υγειονομικές επιτροπές. Επίσης, δεν υπάρχει και καμία κύρωση εάν δεν έχεις περάσει από αυτήν την εξέταση. Άρα απλά την αγνοείς», αναφέρει αστυνομικός.
Είναι πολλοί περισσότεροι αυτοί που θα έπρεπε να κοπούν αλλά… δεν κόβονται, συμπληρώνουν άλλοι, που συχνά αναρωτιούνται αν ο συνάδελφος τους στην βάρδια έχει κοιταχτεί πρόσφατα από κάποιον γιατρό και εύχονται να βγει η βάρδια και να πάνε σπίτι τους χωρίς παρατράγουδα.
Τι είναι όμως αυτά τα περίφημα ψυχομετρικά; Είναι κάτι ας το πούμε σαν τα εξετάσεις αίματος, ανάλογα το τι θες να μετρήσεις υπάρχει και το κατάλληλο αντιδραστήριο, άλλες είναι οι ερωτήσεις για να δεις αν κάποιος κάνει για το τμήμα ρατσιστικής βίας και άλλες αν απλά θες να δεις αν έχει να κάνεις με ένα όργανο ισορροπημένο ή με κάποιον που πιστεύει πως είναι ο ρόμποκοπ. Για όσους είναι μέσα οι ερωτήσεις είναι σαν και αυτές:
-Κάνω πολλά πράγματα, για τα οποία μετανιώνω μετά. (Μετανιώνω για περισσότερα πράγματα ή συχνότερα απ’ ό, τι φαίνεται να μετανιώνουν οι άλλοι).
-Ώρες ώρες αισθάνομαι πολύ έντονα την ανάγκη να κάνω κάτι καταστρεπτικό ή σκανδαλιστικό.
-Αγαπώ τον πατέρα μου ή -αν ο πατέρας σου έχει πέθάνει- αγαπούσα τον πατέρα μου.
Όπως θα πει ανώτατος αξιωματικός, μάλλον πρέπει να έχεις αυτοκαταστροφικές τάσεις για να απαντήσεις έτσι που να σε στείλουν στον γιατρό.
Αυτές για παράδειγμα είναι κάποιες ερωτήσεις για την είσοδο στο σώμα. Κρίνουν δηλαδή αν έχεις λογική σκέψη για να βάλεις στολή.
Ιδού το τεστ αριθμητικού συλλογισμού μετά το 2 το 4 και πριν το 8 τι υπάρχει; Αν το βλέπετε εύκολο, υπάρχει και το λεκτικό τεστ.
Αυτό είναι ένα τεστ, που αξιολογεί την ικανότητα να κατανοεί κανείς τη σχέση μεταξύ λέξεων και εννοιών και να προβαίνει σε λογικούς συλλογισμούς. Το τεστ αποτελείται από Γλωσσικές Αναλογίες, δηλαδή από λέξεις που έχουν κάποιου είδους σχέση μεταξύ τους.
Ιδού λοιπόν μία ερώτηση: αν το καράβι θέλει θάλασσα το αυτοκίνητο θέλει ταξίδι, δρόμο, τιμόνι ή οδηγό; Για να δούμε τι γίνεται αν απαντήσουμε ταξίδι.
Σε αυτό το παράδειγμα, η ορθή απάντηση είναι η Β (Δρόμος). Η επιλογή αυτή προκύπτει από τον εξής συλλογισμό: Το καράβι ταξιδεύει στη θάλασσα και αντίστοιχα, το αυτοκίνητο ταξιδεύει στο δρόμο.
Και αν κάποιος επιμένει πως το καράβι πάει στο βουνό τι κάνεις; Αστυνομικός αποκαλύπτει:
«Υπάρχει προσωπικό το οποίο χρειάζεται επειγόντως τη φροντίδα ψυχολόγων ή ψυχιάτρων. Αν όμως, ως διοικητής στείλεις κάποιον να περάσει από τεστ, ο αστυνομικός το πιθανότερο είναι να στραφεί εναντίον σου. Γιατί επέλεξες εκείνον και γιατί οι άλλοι δεν έχουν περάσει. Κι αυτό, γιατί σε περίπτωση που κριθεί μη ικανός να οπλοφορεί, χάνει ένα σοβαρό επίδομα που ανάλογα τον βαθμό μπορεί να φτάσει και τα 250 με 300 ευρώ τον μήνα. Πρέπει κεντρικά να υπάρξει εντολή όλοι να περάσουν από αυτά τα τεστ. Όπως κι αν είναι. Ακόμα κι αν θεωρούνται πολύ εύκολα και απλά».
Και ιδού και η τρίτη ενότητα, ο χωρικός συλλογισμός. Σε αυτό το τεστ παρουσιάζονται διάφορα σχήματα στον χώρο. Τα ερωτήματα, που ακολουθούν, αξιολογούν την ικανότητα του ατόμου να αντιληφθεί το αντικείμενο-σχήμα στον χώρο, καθώς επίσης και την ικανότητά του να κατανοεί επιμέρους στοιχεία ή μέρη του.
Μην νομίζετε όμως πως τελειώσαμε. Αυτό είναι το τέταρτο κομμάτι, ο διαγραμματικός συλλογισμός και αυτό είναι ένα παράδειγμα ερώτησης. Τεστ σαν και αυτά χρησιμοποιούνται όχι μόνο στην αστυνομία αλλά σε όλο το δημόσιο, με τιμή… 1 ευρώ το κεφάλι.
Όσο για τα τεστ αυτά κοστίζουν τελικά λίγες χιλιάδες ευρώ. Σε αυτό τον πίνακα του ΓΕΕΘΑ βλέπουμε από το 2023 ως το 2028 συνολική δαπάνη 172.000, ενώ το 2023 δεσμεύτηκαν περίπου 8000 για την δημιουργία κοινών ψυχομετρικών της αστυνομίας και του στρατού. Φυσικά σε αυτά τα ποσά κατά καιρούς έρχονται και άλλες δαπάνες για άλλες ανάγκες που προκύπτουν.
Δαπάνες όμως, όπως καταγγέλλουν οι αστυνομικοί, γίνονται και άλλου. Εδώ για παράδειγμα, είναι το roof garden των τεστ. Πολυτέλεια βλέπουμε, μπαράκι που θυμίζει νυχτερινό μαγαζί βλέπουμε, κάγκελα δεν βλέπουμε, μάλλον δείγμα εμπιστοσύνης πως από όσους εξετάζονται κανείς δεν θα μπει στον πειρασμό να πηδήξει.
Για αυτά τα τεστ τέλος υπάρχουν φροντιστήρια που ετοιμάζουν υποψήφιους με ανάλογα ψυχομετρικά και πρακτικά. Τους μαθαίνουν τρικ με τα οποία να απαντούν σωστά, έτσι το τεστ μετράει σωστές απαντήσεις ακόμα και από λάθος ανθρώπους.
Τελικά το θέμα μάλλον δεν είναι ότι απέτυχαν τα ψυχομετρικά, απέτυχε μάλλον η επιλογή να γίνει μία βιομηχανικού τύπου αξιολόγηση που στα χαρτιά φαινόταν μια χαρά, άλλα όλοι ήξεραν πως στο τέλος θα ήταν μία τρύπα στο νερό. Ειδικά, αν όπως ακούσαμε, ήδη η αξιολόγηση του προσωπικού από επαγγελματίες της ψυχικής υγείας γίνεται μία φορά στα 5 και αν χρόνια.
Πηγή
