Έμεινε στη φυλακή μόλις 7 χρόνια και πλέον ελεύθερος συνεχίζει να γράφει τραγούδια. Στα 53 του χρόνια προσπαθεί να αφήσει οριστικά πίσω το έγκλημα που διέπραξε και συνεχίζει να ανεβάζει τραγούδια, πολλά από τα οποία είναι βιωματικά.
Το έγκλημα σημειώθηκε το 2008 και ο δράστης πρωτόδικα καταδικάστηκε σε ισόβια. Το 2014 τα «έσπασε» με το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου και έναν χρόνο μετά αποφυλακίστηκε.
«Μόνη μου ελπίδα είναι πλέον να ξεκινήσω απ’ την αρχή. Ξέρω πως τα χρώματα που θα χρησιμοποιήσω για να καλύψω το σκοτάδι θα έχουν πάντα μια σκιά θανάτου στη ζωντάνια τους. Όμως δεν γέρασα ακόμη κι ούτε άντεξα τόσο για να τα παρατήσω. Εμπρός λοιπόν Γιαννάκο, πάμε πάλι απ’ την αρχή. Παίρνεις το πινέλο και αγωνίζεσαι», γράφει στο ημερολόγιο του.
Κανένα από τα δύο του παιδιά δεν έχει πλέον σχέση μαζί του. Όταν τα άφησε ορφανά από μητέρα, ο γιος του ήταν 4,5 ετών και η κόρη του μόλις 14 μηνών.
«Είδα τα παιδιά μου να πονούν και να απορούν. Είδα τα παιδιά μου λίγο λίγο να απομακρύνονται, καθώς η δυνατότητα επικοινωνίας ολοένα μειωνόταν και τελικά μηδενίστηκε. Είδα τη μορφή στον καθρέφτη. Τη μίσησα, μα όχι αρκετά».
Το έγκλημα είχε συνταράξει τη χώρα, καθώς τις πρώτες μέρες ο δράστης το έπαιζε ανήξερος. Είχε προσλάβει μάλιστα και ιδιωτικό ερευνητή, που ανασύρει στο LIVE NEWS μνήμες από εκείνη την εποχή.
«Ο άνθρωπος αυτός ήταν ηθοποιός που προσπάθησε να με χρησιμοποιήσει ως άλλοθι για πείσει την οικογένεια και την κοινή γνώμη ότι δεν έχει καμία σχέση».
Μετά από αντιφάσεις όμως ο δράστης αναγκάστηκε να ομολογήσει και οδηγήθηκε στη φυλακή. Αιτία όπως διαπιστώθηκε, η πρόθεση της συζύγου του, να πάρει διαζύγιο.
Η ομολογία του
«Η πρώτη σκέψη μου ήταν να αυτοκτονήσω αλλά μετά σκέφτηκα τα παιδιά μας. Πώς θα μεγαλώσουν χωρίς τους γονείς τους; Έπρεπε να ζήσω για να μεγαλώσω τα δυο παιδιά μου. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να εξαφανίσω το πτώμα της. Δεν σκεφτόμουν λογικά. Το μεγάλο μου λάθος ήταν που δεν έφυγα από την αρχή του καβγά μας για να αποφύγω το μοιραίο».
Εκείνο το βράδυ του 2008, ο τότε 36χρονος άντρας χτύπησε τη σύζυγό του με σίδερο, την αποτελείωσε με γροθιές και όταν διαπίστωσε πως ήταν νεκρή, την έθαψε στο πάρκο και έριξε από πάνω πέτρες και τσιμέντο.
«Τσακωθήκαμε για μια ακόμη φορά κι απειλούσε ότι θα με σκοτώσει. Είχε πάρει ένα κουζινομάχαιρο και με κυνηγούσε μέσα στο σπίτι ουρλιάζοντας ότι θα με σκοτώσει. Τότε πήρα από το υπνοδωμάτιο το σίδερο από τη σιδερώστρα και τη χτύπησα στο κεφάλι».
Τα χρόνια στη φυλακή ήταν δύσκολα για τον ίδιο, που όμως ήλπιζε από το πρώτο διάστημα να «σπάσει» τα ισόβια και τελικά τα κατάφερε. Μετά την αποφυλάκισή του, ο 53χρονος μουσικός άρχισε να γράφει στο διαδίκτυο σημειώσεις αλλά και στίχους τραγουδιών.
«Είδα τους γονείς μου να με επισκέπτονται στη φυλακή. Είδα τον αδελφό μου για τελευταία φορά. Μα είδα επίσης φως. Μου το ’δειχνάν τα μάτια εκείνων των ελάχιστων που στάθηκαν δίπλα μου αυτά τα χρόνια. Το ακολούθησα. Κάποια στιγμή ο χρόνος κουράστηκε», γράφει ο ίδιος στο ημερολόγιό του.
Ο 53χρονος προσπαθεί, όπως φαίνεται, να αποτινάξει από πάνω του τη στάμπα του δολοφόνου και επικεντρώνεται στη μουσική. Οι μνήμες όμως για κάποιους είναι ακόμα νωπές και οι πληγές τους πάντα ανοιχτές, το ίδιο βασανιστικές με τότε.
Κάθε φορά που τον ακούνε να τραγουδάει, ο πόνος τους εναλλάσσεται με τον θυμό για τη δολοφονία.
Πηγή
