Λίγες ώρες πριν την έναρξη της πρώτης επίσημης διοργάνωσης της φετινής σεζόν, ο Αμερικανός σούτινγκ γκαρντ παραχώρησε συνέντευξη στο ertsports.gr, όπου μίλησε για το νέο ξεκίνημα του Παναθηναϊκού, τον Εργκίν Αταμάν, τις προσωπικές του φιλοδοξίες αλλά και τη νοοτροπία που υπάρχει.
Ήταν μία από τις απρόσμενες μεταγραφές του “τριφυλλιού” φέτος. Πέρυσι ξεχώρισε με τη φανέλα της Μπανταλόνα, όπου πραγματοποίησε μία χρονιά ικανή να τον… ανεβάσει επίπεδο. Ο Κάιλ Γκάι ήρθε στην Ευρώπη για να βάλει πολλά σουτ, αλλά και να… νικήσει. Φάσεις, αγώνες, τίτλους.
«Είναι όλα υπέροχα έως τώρα. Πρόκειται για το βήμα παραπάνω σε ότι αφορά το επίπεδο ομάδας που αγωνίζομαι. Είμαστε ένα από τα πιο… βαθιά ρόστερ στη Euroleague. Η προσδοκία είναι να νικήσουμε. Μ’ αρέσει να κερδίζω και να είμαι μέρος μίας τέτοιας κατάστασης. Ένας από τους λόγους που ήρθα στην Ευρώπη είναι το να κερδίζω αλλά και το να παίξω. Αυτά τα δύο πράγματα μπορώ να τα κάνω εδώ».
Όπως και ο Γκάι, έτσι και ο Παναθηναϊκός φέτος έχει… αλλάξει επίπεδο. Σε αντίθεση με τα τρία προηγούμενα χρόνια, οι στόχοι πλέον είναι αρκετά υψηλοί. Παράλληλα, το ρόστερ έχει μία πληρότητα εξαιρετικά σπάνια για τα δεδομένα της τελευταίας 10ετίας. Αυτό βέβαια συνεπάγεται πως κάθε παίκτης πρέπει να… ιδρώσει αρκετά, για κάθε δευτερόλεπτο που θα πάρει στο παρκέ. Ο 26χρονος Αμερικανός το γνωρίζει αυτό και είναι πλήρως συνειδητοποιημένος σε ότι αφορά αυτήν την κατάσταση.
«Σίγουρα το βάθος είναι κάτι που μου δίνει παραπάνω κίνητρο. Ταυτόχρονα όμως είμαι πολύ σίγουρος για το ποιος είμαι ως παίκτης. Έχω αυτοπεποίθηση στον εαυτό μου. Είτε βάζω τα σουτ, είτε δεν τα βάζω, μπορώ να κάνω πράγματα που θα βοηθήσουν την ομάδα να νικήσει. Στο τέλος της ημέρας θέλω να νικάω, άρα αν έχω 0/8 ας κάτσω στον πάγκο. Ας παίξει κάποιος άλλος. Έχουμε πολλούς καλούς παίκτες στα γκαρντ και είμαι χαρούμενος για αυτό. Δεν θα νευριάσω αν δεν παίξω. Φυσικά πιστεύω πως ακόμα και σε ένα βράδυ που δεν βάζω τα σουτ, μπορώ να βοηθήσω. Αλλά είμαστε εγώ, ο Τζέρι (σ.σ. Γκραντ), ο Γκριγκόνις, ο Κώστας (σ.σ. Σλούκας) και ο Λούκα Βιλντόσα. Οι αντίπαλοι μας μπορούν να… διαλέξουν ποιος θα τους “σκοτώσει”. Πάντα θα είναι μία δύσκολη βραδιά για αυτούς».
Πίσω από κάθε σπουδαία ομάδα, κρύβεται κι ένας σπουδαίος προπονητής. Ο φετινός Παναθηναϊκός σίγουρα δεν μπορεί να αποκαλείται μία τέτοια, τουλάχιστον όχι ακόμα. Αλλά ο Εργκίν Αταμάν θέλει να πετύχει ακριβώς αυτό.
«Έχει ένα τρομερό μπασκετικό μυαλό. Η προσέγγισή του είναι διαφορετική από την πλειοψηφία των προπονητών. Αυτό είναι καλό και κάπως μοναδικό ταυτόχρονα. Μου αρέσει να παίζω για κάποιον που σου δημιουργεί προκλήσεις. Ξέρεις, ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλός πέρυσι. Θέλουμε να το αλλάξουμε αυτό. Εκείνος (σ.σ. Αταμάν) θέλει να είναι το… πρόσωπο αυτής της προσπάθειας και εμείς θα τον ακολουθήσουμε».
Ο Τούρκος προπονητής προέρχεται από μία τρομερή πενταετία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με 3/4 τελικούς Euroleague, δύο τίτλους και μία πρώτη θέση στη σεζόν που διακόπηκε από την πανδημία. Όλα τα παραπάνω μπορείς να τα… δεις όταν μιλάει, ακόμα κι αν δεν τα αναφέρει. Ωστόσο, η εικόνα του μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας είναι πολύ διαφορετική.
«Σίγουρα έχει την ίδια αυτοπεποίθηση, όμως δεν μιλάει τόσο για τον εαυτό του ή την ομάδα σε εμάς, όσο το κάνει στον Τύπο. Μπορείς να δεις όμως την αυτοπεποίθησή του, από την ικανότητα να φτιάχνει τα plays. Προσπαθεί να μεταφέρει αυτή τη νοοτροπία και σε εμάς».
Το γεγονός πως ο προπονητής είναι το… πρόσωπο μίας ομάδας μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για τους παίκτες. Ο Αταμάν μοιάζει να το επιχειρεί αυτό. Παράλληλα όμως, έχει ρίξει από πολύ νωρίς τα… θεμέλια για τη δημιουργία ενός συνόλου με σωστή, νικηφόρα νοοτροπία.
«Κοίτα, έχει κερδίσει κάθε δικαίωμα να θεωρείται ένας από τους κορυφαίους προπονητές στην Ευρώπη, αν όχι όλων των εποχών στην Ευρώπη. Για μένα είναι η πρώτη μου σεζόν στην Euroleague. Με νοιάζει να νικήσω. Δεν με απασχολεί και τόσο ποιος είναι το πρόσωπο της ομάδας. Όλοι μας ξέρουμε, συμπεριλαμβανομένου κι εκείνου, ότι πρόκειται για ένα ομαδικό άθλημα. Μας το τονίζει συνέχεια αυτό. Θέλει να παίζουμε τα σωστά plays, να βγάζουμε τις έξτρα πάσες κλπ. Πολλές φορές θέλουν όλοι να μιλούν σε εκείνον, κάτι που σημαίνει ότι μιλούν λιγότερο σε εμάς. Άρα έτσι μένουμε περισσότερο συγκεντρωμένοι στη δουλειά μας».
Στα 26 του χρόνια, ο Γκάι μετράει μία τριετία στο NCAA, άλλη μία στο NBA και φυσικά μία χρονιά στην Ευρώπη. Οι παραστάσεις του πλέον είναι δεδομένες. Το ίδιο ισχύει και για τις εικόνες του. Η Euroleague όμως δεν είναι στο κορυφαίο επίπεδο μόνο από πλευράς ποιότητας, αλλά τομείς που βρίσκονται… μερικά μέτρα μακριά από τις τέσσερις γραμμές.
«Πέρυσι ήταν η πρώτη σεζόν που ασχολήθηκα σοβαρά με την Euroleague. Είδα πολλά παιχνίδια, ειδικά τα σημαντικά. Είδα τους οπαδούς, έχω δει και κάποια βίντεο με τους δικούς μας, της Παρτίζαν, του Ολυμπιακού και του Ερυθρού Αστέρα. Επίσης έχω παίξει κόντρα σε όλες τις ισπανικές ομάδες. Σίγουρα έχω… συγχρονιστεί με τους ρυθμούς αλλά θέλω να το δω κι από κοντά».
Ο Παναθηναϊκός για πρώτη φορά μετά από 26 χρόνια δεν διεκδικεί τη διεύρυνση του σερί με τουλάχιστον έναν τίτλο ανά σεζόν. Το ιστορικό παγκόσμιο ρεκόρ έχει πλέον μπει στα βιβλία της ιστορίας, όμως αυτό δεν επηρεάζει αρνητικά κανένα μέλος του συλλόγου. Άλλωστε, το Σούπερ Καπ βρίσκεται προ των πυλών και οι “πράσινοι” μπορούν να ξεκινήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη σεζόν. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα υπάρξει… περίοδος χάριτος, λόγω της νεότητας της ομάδας.
«Πάντα έχουμε κίνητρο για να νικήσουμε. Είτε υπάρχει το ρεκόρ, είτε όχι, πάντα θέλουμε να κερδίζουμε. Το αποδείξαμε και στο φιλικό τουρνουά. Φυσικά ήταν τουρνουά προετοιμασίας, αλλά και πάλι έχει μία κάποια σημασία. Προσπαθούμε σιγά σιγά να βρούμε το ρυθμό μας ως ομάδα. Εννοείται πως κάθε φορά που μπορούμε να κερδίσουμε ένα τρόπαιο, ο αποκλειστικός μας στόχος είναι να καταφέρουμε ακριβώς αυτό».//
Πηγη
