Ο κ. Καρύδης τοποθετήθηκε αναφορικά το νερό και τα χωριά που έχουν πληγεί, και για το κατά πόσο θα είναι ξανά κατοικήσιμα.
«Αυτή η μόλυνση στο νερό μπορεί να εισχωρήσει και στη δομή των κτιρίων, στα πατώματα, στα ξύλα, σε όλα τα υλικά που είναι πορώδη. Οι τοίχοι και οι τοιχοποιίες έχουν κενό μέσα, δεν είναι συμπαγείς πάντοτε. Αυτό είναι ένα στοιχείο που δεν ξέρω πώς, αυτή η επιμόλυνση που έχει συμβεί μπορεί να καθαρίσει στους τοίχους. Αυτό είναι ένα στοιχείο. Όσο περνάει ο καιρός τόσο πολλαπλασιάζονται τα προβλήματα, και είναι πολυδιάστατα», είπε αρχικά.
«Στα κτίρια που έχουν βυθιστεί στο νερό, τα περισσότερα εξ αυτών είναι με αργιλικό υλικό. Όταν είναι στεγνό το υλικό είναι μια χαρά, όταν βραχεί γίνεται ολισθηρό και δημιουργεί πρόβλημα ευστάθειας του κτιρίου. Οποιαδήποτε ώρα και στιγμή μπορεί να έχουμε προβλήματα ευστάθειας. Το επόμενο θέμα είναι η υποσκαφή των θεμελίων. Η υποσκαφή των θεμέλιων παρουσιάζει εμφανή προβλήματα είτε αφανή», συμπλήρωσε ο κ. Καρύδης.
«Πρέπει να μάθουμε να ζούμε στο εξής με ανάλογες καιρικές συνθήκες»
Η κ. Πελώνη επεσήμανε ότι θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τα φυσικά φαινόμενα από εδώ και πέρα.
«Παρακολουθούμε συγκλονισμένοι τις ασύλληπτές καταστροφές που άφησε στο πέρασμά της η κακοκαιρία Daniel και τις απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, στο ζωικό κεφάλαιο στις καλλιέργειες, στις υποδομές κι παρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων φανήκαμε ανέτοιμοι να διαχειριστούμε ένα φαινόμενο τέτοιου μεγέθους. Αυτό που βλέπουμε με όσοι μελετάμε καιρικά φαινόμενα, είναι ότι τα τελευταία χρονιά βλέπουμε ότι παρουσιάζουν μια αύξηση στη συχνότητα, στην ένταση, εμμονή ως προς την παρουσία τους πάνω από τις περιοχές. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε στο εξής με ανάλογες καιρικές συνθήκες και να είναι η κοινωνία μας πιο ανθεκτική», τόνισε χαρακτηριστικά.
Και πρόσθεσε η κ. Πελώνη: «Καλούμαστε να διαχειριστούμε άμεσα τις επιπτώσεις αυτού του φαινομένου και να επαναπροσδιορίσουμε το ζήτημα της διαχείρισης του πλημμυρικού κινδύνου. Είδαμε ότι τα μηνύματα που λάβαμε με τον Ιανό, δεν ήταν αρκετά και δεν κινηθήκαμε στην σωστή κατεύθυνση. Πρέπει να είμαστε σε ετοιμότητα, και το θέμα είναι ότι τα εργαλεία δεν έχουν αξιοπιστία τη δεδομένη στιγμή. Πρέπει να κινηθούμε γρηγορά να να αποκτήσουμε π[περισσότερα δεδομένα κι να; Δώσουμε στους ερευνητές πιο αξιόπιστα δεδομένα».
Πηγή
