Στην καρδιά της Ηπείρου, στο χωριό Ψήνα Ιωαννίνων, συναντήσαμε την κυρία Σοφία, μια γλυκιά γυναίκα 82 ετών, που μας άνοιξε την καρδιά της και μας ταξίδεψε στο παρελθόν. Μας μίλησε για τη ζωή στο χωριό, τότε που ο κόσμος ήταν φτωχός μα η καρδιά του ήταν πλούσια.
Θυμάται τα παιδικά της χρόνια, όταν από 8 χρονών βοηθούσε την οικογένειά της στις σκληρές δουλειές των χωραφιών, πλάι στα ζώα που όργωναν τη γη. Οι κύριες ασχολίες ήταν η κτηνοτροφία, τα πρόβατα και τα γίδια, και η επιβίωση ήταν ένας καθημερινός αγώνας.
Παρά τις δυσκολίες, η κυρία Σοφία θυμάται με νοσταλγία εκείνες τις εποχές. “Ο κόσμος ήταν καλύτερος τότε”, μας λέει. “Βοηθούσε ο ένας τον άλλον, υπήρχε αλληλεγγύη και αγάπη”.
Μας μίλησε όμως και για τις δύσκολες στιγμές, για τα χρόνια του εμφυλίου που άφησαν βαθιά σημάδια. Θυμάται την οικογένειά της να αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι τους και να κρυφτεί στο δάσος για να γλιτώσει. Μας μίλησε ακόμη και για τους θρύλους και τις ιστορίες για ξωτικά που εμφανίζονταν και φόβιζαν τους χωρικούς.
Ανάμεσα στις αναμνήσεις της, ξεχωριστή θέση έχουν οι γάμοι και τα πανηγύρια. Θυμάται τα άλογα που μετέφεραν τα προικιά της νύφης στο νέο της σπίτι και τα γλέντια που κρατούσαν μέρες, όπου όλο το χωριό γινόταν μια μεγάλη παρέα.
Συνεχίζοντας την κουβέντα μας, η κυρία Σοφία μοιράστηκε τις σκέψεις της για τη σημερινή νεολαία. “Τα παιδιά σήμερα δεν έχουν όρεξη για δουλειά”, μας είπε με μια δόση πικρίας.
Αποχαιρετώντας την κυρία Σοφία, νιώσαμε ότι είχαμε κάνει ένα ταξίδι στο χρόνο, ένα ταξίδι γεμάτο εικόνες, συναισθήματα και πολύτιμα μαθήματα ζωής. Η ιστορία της είναι μια υπενθύμιση ότι η ζωή μπορεί να είναι σκληρή, αλλά η ανθρώπινη δύναμη, η αλληλεγγύη και η ελπίδα μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία.
Ακολουθήστε μας στο GoogleNews και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!
Για άρθρα που αναδημοσιεύονται και αναγράφεται η πηγή τους δεν φέρουμε καμμία ευθύνη, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
agrinio24.gr
