Μπορεί στα μάτια όλων, ο Ραφαέλ Ναδάλ να είναι ο σταρ του τένις που μάχεται και νικάει, όμως έχει περάσει αρκετά δύσκολες στιγμές με τον ίδιο να μιλά για το σύνδρομο Mueller-Weiss, με το οποίο διαγνώστηκε όταν ήταν σε νεαρή ηλικία. Πρόκειται για μια σπάνια οστεοχονδρίτιδα στο σκαφοειδές που παραμορφώνει το κόκκαλο και πρακτικά μπορεί να γίνει ανυπόφορο ανά πάσα ώρα και στιγμή. Δεν υπάρχει θεραπεία για κάτι τέτοιο, μόνο διαχείριση, όπως είπε και ο ίδιος. Με αυτή τη συνθήκη λοιπόν ο Ισπανός πρώην τενίστας αναγκάστηκε να ζει μέσα σε αυτό και να ενσωματώνει τον πόνο στην καθημερινότητά του που όμως δεν τον σταμάτησε από το να σημειώσει σπουδαία καριέρα. Όλο αυτό για τον Ναδάλ, ήταν ένα μεγάλο μάθημα ταπεινοφροσύνης όπου αναφέρθηκε και στην στήριξη του πατέρα του ο οποίος ήταν πάντα θετικός.
Αναλυτικά:
«Όταν ήμουν 17 ετών μου είχαν πει ότι πιθανότατα δεν θα ξαναέπαιζα ποτέ τένις. Έμαθα τότε ότι όλα μπορούν να τελειώσουν σε μια στιγμή. Δεν είναι ένας μικρός τραυματισμός στο πόδι, είναι μια ασθένεια. Δεν υπάρχει θεραπεία, μόνο διαχείριση. Το σύνδρομο Mueller-Weiss.
Τι σημαίνει αυτό; Μπορείς να είσαι τη μια μέρα στα καλύτερά σου και το επόμενο πρωί να μην μπορείς ούτε να περπατήσεις. Πέρασα πολλές μέρες κλαίγοντας στο σπίτι, αλλά ήταν κι ένα μεγάλο μάθημα ταπεινοφροσύνης. Και ήμουν τυχερός που είχα έναν πατέρα – αυτή ήταν η πραγματική μου επιρροή στη ζωή μου – που ήταν πάντα τόσο θετικός.
Θα βρούμε μια λύση’, έλεγε. ‘Και αν δεν βρούμε, υπάρχουν και άλλα πράγματα στη ζωή εκτός από το τένις’. Με δυσκολία μπορούσα να επεξεργαστώ αυτές τις λέξεις, αλλά ευχαριστώ τον Θεό, μετά από πολλές εγχειρήσεις, θεραπείες και δάκρυα, βρέθηκε μια λύση και όλα αυτά τα χρόνια ήμουν σε θέση να παλέψω μέσα σ’ αυτό.»
//Χ
Πηγη
