Νίκος Νικολόπουλος: Ο Τασούλας Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή «Πρόεδρος Ασφαλείας»;

Η επιλογή του Κωνσταντίνου Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας αποτελεί, πέρα από κάθε αμφιβολία, μια ηχηρή ομολογία πολιτικής αδυναμίας από την πλευρά του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο πρωθυπουργός, υπακούοντας στο βέτο πολλών βουλευτών της Ν.Δ. που απέρριψαν την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, κατέληξε σε έναν Πρόεδρο που προέρχεται από το κυβερνών κόμμα.
Αυτή η κίνηση αναδεικνύει την αγωνία του να αποτρέψει πολιτικές αντιδράσεις και να κατευνάσει τη δυσαρέσκεια στη δεξιά πτέρυγα του κόμματός του.

Από τον «συμβολισμό ενότητας» στη «συμβολική ασφάλεια»

Ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπως ορίζει το Σύνταγμα, είναι να εκφράζει την εθνική ενότητα.
Ωστόσο, η επιλογή Τασούλα δείχνει ότι για τον Κυριάκο Μητσοτάκη προτεραιότητα δεν είναι η ενότητα, αλλά η εξασφάλιση ενός «προέδρου ασφαλείας», ο οποίος δεν θα αμφισβητήσει τις κυβερνητικές επιλογές.

Η προηγούμενη θητεία της Κατερίνας Σακελλαροπούλου απέδειξε, σύμφωνα με πολλούς επικριτές, την ανεπάρκεια της πρωθυπουργικής κρίσης.
Οι διχαστικές και συχνά ανεπαρκείς επιλογές προσώπων φανερώνουν μια λογική που παραβλέπει την ανάγκη για θεσμική αξιοπιστία και κοινωνική αποδοχή.

Ο Τασούλας: Ο «πιστός στρατιώτης» του Μαξίμου

Η θητεία του Κωνσταντίνου Τασούλα ως Πρόεδρος της Βουλής χαρακτηρίστηκε από την υπερβολική προσαρμογή στις εντολές του Μαξίμου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αντί να επιλέξει ένα υπερκομματικό πρόσωπο με ισχυρή προσωπικότητα και μεγάλη κοινωνική απήχηση, προτίμησε έναν στενό πολιτικό του σύμμαχο, απορρίπτοντας ακόμα και ονόματα όπως του Ευάγγελου Βενιζέλου, που ενείχαν τον «κίνδυνο» διαφωνιών.

Αυτή η στρατηγική επιλογή δείχνει πως ο πρωθυπουργός παραμένει προσκολλημένος σε ένα μονοκομματικό δόγμα, παραβλέποντας τη σημασία της ευρύτερης συναίνεσης.

Το «άδειασμα» της Σακελλαροπούλου

Η εγκατάλειψη της Κατερίνας Σακελλαροπούλου ήταν εντυπωσιακά ψυχρή. Ούτε καν μια συμβολική αναγνώριση της θητείας της δεν επιχειρήθηκε, επιβεβαιώνοντας τη νοοτροπία του Κυριάκου Μητσοτάκη: οι πολιτικές επιλογές του δεν υπηρετούν αρχές ή αξίες, αλλά κινούνται με μοναδικό κριτήριο τη συγκυριακή εξυπηρέτηση προσωπικών και κομματικών συμφερόντων.

Πολιτική ανασφάλεια και εσωκομματική απειλή

Η στρατηγική αυτή επιλογή αποκαλύπτει ότι η πραγματική απειλή για τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν προέρχεται από την Κεντροαριστερά, αλλά από τα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας.
Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν τη σταθερή άνοδο κομμάτων που κινούνται δεξιότερα της Ν.Δ., και αυτό φαίνεται να υποχρεώνει τον πρωθυπουργό να δίνει διαπιστευτήρια στη δεξιά πτέρυγα.

Η συνταγματική αλλαγή που επιτρέπει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας με απλή πλειοψηφία αποτέλεσε κρίσιμο εργαλείο για τη στρατηγική αυτή.
Χωρίς να χρειάζεται να διαπραγματευτεί ή να επιδιώξει συναίνεση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξασφαλίζει τη «σιγουριά» του Κωνσταντίνου Τασούλα.

Από την ενότητα στη θεσμική αποδόμηση
Η μονοκομματική αυτή προσέγγιση θέτει σε κίνδυνο την ίδια τη φύση του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας. Από σύμβολο εθνικής ενότητας, κινδυνεύει να μετατραπεί σε απλό θεσμικό εργαλείο που υπηρετεί κομματικές σκοπιμότητες.
Η Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη φαίνεται να μην αναζητά τον «Πρώτο των Ελλήνων» αλλά έναν ακόμα αξιωματούχο που θα εξυπηρετήσει τα βραχυπρόθεσμα πολιτικά συμφέροντα του πρωθυπουργού.

Ένας θλιβερός επίλογος

Όπως έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης:

«Πολύ δε θέλει ο κόσμος.
Ένα κάτι Ελάχιστο.
Σαν τη στραβοτιμονιά πριν από το δυστύχημα.»

Σήμερα, η πολιτική ζωή της χώρας μοιάζει να βρίσκεται σε μια τέτοια «στραβοτιμονιά».
Ο πρωθυπουργός, αντί να επιδιώκει τη μεγαλοσύνη, παραμένει εγκλωβισμένος σε μικροπολιτικές στρατηγικές, οδηγώντας τους θεσμούς σε μια διαρκή απαξίωση.

Η Ελλάδα χρειάζεται πρόσωπα που θα αναδείξουν τις αξίες, την ενότητα και την πολιτική υπευθυνότητα.
Χρειάζεται ηγέτες που θα επιδιώξουν το καλύτερο, όχι το βολικότερο.
Όσο αυτή η στραβοτιμονιά συνεχίζεται, τόσο πιο μακριά θα βρισκόμαστε από την πολιτική ανάταση που απαιτεί ο λαός.

—

Για άρθρα που αναδημοσιεύονται και αναγράφεται η πηγή τους δεν φέρουμε καμμία ευθύνη, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.