Πέθανε η Μαίρη Χρονοπούλου

    Πέθανε σήμερα στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός όπου νοσηλευόταν η Μαίρη Χρονοπούλου.

    Η σπουδαία Ελληνίδα ηθοποιός, Μαίρη Χρονοπούλου, που σφράγισε τη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου, πέθανε σήμερα μετά από νοσηλεία λίγων ημερών, αφού χρειάστηκε να εισαχθεί στην εντατική, μετά από ατύχημα που είχε στο σπίτι της την Κυριακή. Την είδηση του θανάτου επιβεβαίωσε η ΕΡΤ.

    Η Μαίρη Χρονοπούλου την Κυριακή έπεσε στο σπίτι της και έμεινε αναίσθητη για αρκετή ώρα μέχρι να τη βρει η γυναίκα που την προσέχει. Μεταφέρθηκε στην εντατική του Ευαγγελισμού με σοβαρό αιμάτωμα στο κεφάλι.

    Το βιογραφικό της Μαίρης Χρονοπούλου

    Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου του 1933 στην ΑθήναΑποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο οποίο εμφανίστηκε στις ομάδες του χορού, σε αρχαία δράματα. Το 1957 άρχισε να συνεργάζεται με το ελεύθερο θέατρο, κάνοντας εμφανίσεις στο Ακροπόλ στα έργα των Αλέκου Σακελλάριου-Χρήστου Γιαννακόπουλου «Η Κυρία» και «Ρομάντζο μιας Καμαριέρας».

    Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε σαν κομπάρσα στο Χαρούμενο ξεκίνημα του Ντίνου Δημόπουλου, το 1954, σε παραγωγή της Φίνος Φιλμ όταν ήταν ακόμη φοιτήτρια. Το 1958 πήρε ένα μικρό ρόλο στο Τελευταίο ψέμα του Μιχάλη Κακογιάννη, πάλι στη Φίνος Φιλμ.

    Από το 1963 και μετά πρωταγωνίστησε σε πολλές δραματικές σειρές της Φίνος Φιλμ, και όχι μόνο, σε ρόλους ντάμας και μοιραίας γυναίκας, δίπλα σε όλους τους πρωταγωνιστές της εποχής, όπως οι Νίκος Κούρκουλος, Φαίδων Γεωργίτσης, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Γιώργος Φούντας και Αλέκος Αλεξανδράκης.

    Οι δραματικές ερμηνείες της Μαίρης Χρονοπούλου

    Ξεχωριστή ήταν η ερμηνεία της στα Τα κόκκινα φανάρια (1963) του Βασίλη Γεωργιάδη, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας το 1964 Χωρίς ταυτότητα, (1963, Φίνος Φιλμ), Το χώμα βάφτηκε κόκκινοταινία του 1966 σε σκηνοθεσία του Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Νίκου Φώσκολου, επίσης υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας το 1966, Πολύ αργά για δάκρυα του Γιάννη Δαλιανίδη (1968, Φίνος Φιλμ), Όταν η πόλις πεθαίνει σε σενάριο Νίκου Φώσκολου και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη (1969, Φίνος Φιλμ), Κοινωνία ώρα μηδέν του Ντίνου Δημόπουλου (1966, Φίνος Φιλμ), Η λεωφόρος του μίσους (1968, Φίνος Φιλμ) και Ορατότης μηδέν του Νίκου Φώσκολου (1970, Φίνος Φιλμ).

    Η Μαίρη Χρονοπούλου στα μιούζικαλ του Δαλιανίδη

    Η Μαίρη Χρονοπούλου άφησε το δικό της στίγμα στα μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη. Αν και σε αρκετούς υπάρχει η εντύπωση ότι έπαιξε σε πολλά από αυτά, στην πραγματικότητα εμφανίστηκε μόλις σε τρία: Οι θαλασσιές οι χάντρεςΜια κυρία στα μπουζούκια και Γοργόνες και μάγκες.

    Ιδιαίτερα στο Μια κυρία στα μπουζούκια σαγήνευσε το κοινό με το ακαταμάχητο στυλ και ταμπεραμέντο της τόσο υποκριτικά όσο και ερμηνεύοντας δύο από τις κλασικές επιτυχίες του ελληνικού κινηματογράφου, το «Είμαι γυναίκα του γλεντιού» και το «Του αγοριού απέναντι».

    Την περίοδο 1967-68 υπήρξε η καλύτερη πρωταγωνίστρια του κινηματογράφου και κέρδισε το βραβείο της ενώσεως κριτικών. Κινηματογραφικά, έχουν ξεχωρίσει οι ερμηνείες της στις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου Οι κυνηγοί και Ταξίδι στα Κύθηρα, ενώ κέρδισε βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με την ταινία Τα παιδιά της χελιδόνας του Κώστα Βρεττάκου, το 1987.

    Στη θεατρική της καριέρα, συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους θιάσους της Αθήνας και έπαιξε όλα τα είδη θεάτρου. Το 1972 έκανε τον δικό της θίασο με τον οποίο ανέβασε τα έργα: «Τι ώρα θα γυρίσεις, Πηνελόπη» του Σόμερσετ Μομ και «Ένα καυτό κορίτσι» του Ιάκωβου Καμπανέλη.

     

     

    Τον Αύγουστο του 1975 παντρεύτηκε τον πρώην δήμαρχο Σπάτων και πρώην βουλευτή Δήμο Μπότσαρη και χώρισαν μετά από λίγο καιρό. Υπήρξε αρραβωνιασμένη για 3 χρόνια με τον Ανδρέα Μπάρκουλη. Τον Αύγουστο του 1999 έπαθε ένα σοβαρό ατύχημα με το αυτοκίνητό της, που την έχει αναγκάσει να βρίσκεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας για πολλά χρόνια. Πριν από λίγο καιρό ωστόσο ανέκαμψε και επέστρεψε στην κοινωνική ζωή.

    Στις 16 Ιουνίου 2021 η Μαίρη Χρονοπούλου τιμήθηκε με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς στην Τελετή Απονομής των Βραβείων ΙΡΙΣ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.

    Πηγή:lifo.gr