Ο κ. Θεοχάρης μίλησε για την Προανακριτική και τι μέλλει γενέσθαι.
«Αυτή την στιγμή η κυβέρνηση ακούει το κοινό αίσθημα. Η κοινωνία έχει κάποια συγκεκριμένα αιτήματα, πρέπει το πολιτικό σύστημα να ανταποκριθεί σε κάποια από αυτά. Δύο βασικά είναι – τουλάχιστον ως προς την κυβέρνηση – είναι ότι δεν πρέπει να υπάρξει καμία συγκάλυψη για το θέμα των Τεμπών, να κάνει την δουλειά της απερίσπαστη η δικαιοσύνη. Αυτό το κάνουμε με δύο ουσιαστικές κινήσεις, η πρώτη είναι για την αναθεώρηση του αρ.86 ώστε να είναι ελεύθερη η δικαιοσύνη να κάνει την δουλειά της, και δεύτερον, μετά το αίτημα του κ Τριαντόπουλου, η Προανακριτική θα αποδεχθεί και το «σκεπτικό» που υπάρχει από την δικογραφία και από το αίτημα της προανακριτικής για να φύγει. Το δεύτερο αίτημα είναι η αποτελεσματικότητα. Αυτό που δεν βλέπω να ανταποκρίνεται η αντιπολίτευση είναι ότι η κοινωνία λέει ότι υπάρχει εκμετάλλευση του δυστυχήματος και φαίνεται ότι αύτη η εκμετάλλευση συνεχίζεται από τα κόμματα αυτά και γι΄αυτό έχουμε τις αντιδράσεις που έχουμε», είπε αρχικά.
«Η πρακτική της προανακριτικής όλα αυτά τα χρόνια ήταν για να εξετάσει αν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες και όχι ποινικές. Η κυβέρνηση «ακούει» την κοινωνία. Όλοι ζητούσαν να πάει το θέμα στον φυσικό δικαστή και μετά είπαν όχι. το Σύνταγμα προβλέπει την άδειά να την δώσει η Βουλή στην Δικαιοσύνη για να κάνει την δουλειά της. Αυτό πρέπει να το αλλάζουμε», συμπλήρωσε ο κ. Θεοχάρης.
Ο κ. Κατρίνης με την σειρά του τόνισε: «Ο κόσμος τον Γενάρη και τον Φλεβάρη δεν βγήκε για να διαμαρτυρηθεί για την εργαλειοποίηση των Τεμπών από την αντιπολίτευση αλλά για την συγκάλυψη της υπόθεσης από την κυβέρνηση. Αυτή η μαζική διαμαρτυρία έγινε γιατί σε δυο περιπτώσεις που μπορούσε η Βουλή να χρησιμεύει ως δικαστικό σώμα και να επικαλύψει την αλήθεια για την τραγωδία των Τεμπών – με την πρόταση για προανακριτική για την 717 και την εξεταστική – και στις δύο περιπτώσεις αυτές, όλα αυτά δεν μας έκαναν σοφότερους. Η ΝΔ όχι μόνο ενέχεται για την στάση της στην διαδικασία της μη αποδοχής δικαιοσύνης όταν η Βουλή έχει τέτοια καθήκοντα. Βάσει του Συντάγματος μπορεί να έχει δικαστικές αρμοδιότητες όταν πηγαίνουμε σε υπουργούς. Ήρθε δικογραφία στην Βουλή για τον κ. Τριαντόπουλο, είδατε καμία πρωτοβουλία της ΝΔ για Προανακριτική; Έρχεται το ΠΑΣΟΚ και ζητά και έρχεται η ΝΔ «ότι είναι ισχνό το κατηγορητήριο και θα καταπέσει αλλά για να μην υπάρχει κάποιο σύννεφο περί συγκάλυψης θα την ψηφίσουμε». Η ΝΔ δεν θέλει να μπει στην διαδικασία της αποκάλυψης της αλήθειας και έτσι λέει να πάμε στον δικαστή κατευθείαν κατά παράβαση του Συντάγματος. Προσπαθεί να το κάνει fast track».
«Η Προανακριτική ήταν απαίτηση των πολιτών και με την υπόθεση του μπαζώματος να φανεί αν προκύψει, και να γίνει πλήρης αποκάλυψης των αιτών και των μηχανορραφιών αμέσως μετά την τραγωδία. Η κυβέρνηση φοβάται ότι μέσα από την εξαντλητική διαδικασία της Προανακριτικής θα υπάρξει αποκάλυψη της αλήθειας», συνέχισε.
Ο κ. Τεμπονέρας στην συνέχεια υπογράμμισε: «η προσπάθεια να ευτελιστεί το Σύνταγμα, ο νόμος και η ποινική δικονομία, δεν είναι μια αθώα προσπάθεια, παράγει αποτελέσματα. Ξέρουμε ότι όποιος καταστρατηγεί το Σύνταγμα, ο εγκαλούμενος μπορεί να επικαλεστεί αυτές τις ακυρότητες είτε για να πέσει στα χαμηλά, είτε να αθωωθεί. Πρέπει να το προσέξουμε αυτό. Είναι εντελώς μεθοδευμένη αυτή η κατάσταση. Το άρ. 86 το οποίο ισχύει, ως φυσικό δικαστή και οιονεί εισαγγελέα έχει ορίσει την προανακριτική επιτροπή. Η προανακριτική δεν θα εξετάσει μάρτυρες και έγγραφα και δεν θα πάρουμε μια απάντηση. Παρατηρούμε ένα ακόμη επεισόδιο στο πλαίσιο της συγκάλυψης το οποίο ξεκίνησε με την Εξεταστική, με την μη διενέργεια Προανακριτικής για τον κ. Καραμανλή. Εμείς λέμε ότι πρέπει να γίνει κανονικά Προανακριτική, να μην πάμε σε ένα φιάσκο με ένα μη αιτιολογημένο και στοιχειοθετημένο φιάσκο και θα πρέπει να βοηθούν οι δικαστικές Αρχές και να κάνουν την δουλειά τους».
Και προσέθεσε: «η πιο ισχυρή αντιπολίτευση ήταν αυτή που βρέθηκε στον δρόμο στις συγκεντρώσεις του Γενάρη και Φλεβάρη. Αυτό που χρειάζεται είναι αυτή η κοινωνική αντιπολίτευση να αντιστοιχηθεί με μία πολιτική έκφραση. Πρέπει να υπάρξει ένα επίπεδο προγραμματικού διαλόγου – όχι για συγκολλήσεις ή αναιρέσεις κομμάτων – ώστε τα κόμματα με την αυτοτέλεια και την αυτοδυναμία τους να μπορέσουν να συνεννοηθούν σε 3 άξονες:΅πως θα κάνουν καλύτερα το κράτος την οικονομία και την η την κοινωνία. Πρώτα θα προσδιορίσουμε τις θέσεις και τα επίδικα και μετά τα πρόσωπα».
Πηγή
